تنیدن تار انکبوت میان ورق های شرق

امروز روزنامه شرق گفتگوی کوتاهی را با دوست عزیزم خشایار راد افشار انجام داده ست.که بهانه این چند خط شد.

اگر استاد حسین احمدی نسب را فاکتور بگیریم. او پر افتخار ترین و مشهور ترین هنرمند تجسمی هرمزگانی در ایران است.

خشایار در خانواده ی پا به عرصه وجود گذاشت که متعلق به همه جای ایران بود. کرمانشاه، تهران، همدان، سنندج و... بندرعباس.

خود نیز می داند آمیخته از فرهنگ های متعدد است ریشه های خونی اش آمیخته از فارس ، کرد و ترک می باشد.در شیراز به دنیا آمد اما همواره خود را متعلق به این خطه می داند.گاهی به شوخی می گوید:(( اشتباهی در شیراز به دنیا آمده است.)) گویا قرار بوده در بندرعباس به دنیا بیاید و یا در کرمانشاه! محل کار پدرش در گمرگ بندرعباس بود. پدر سال ها قبل به بندرعباس مهاجرت کرده بود.سال های دور قبل از به دنیا آمدن خشایار و حتی قبل از ازدواجش. او هنرمندی ست خود ساخته از آن جهت که استاد مستقیم نداشته. تخیل و کنجکاوی او از سویی و ورق زدن مجله های کمیک و کتاب های نقاشی از سویی دیگر و خیره ماندن ساعت ها بر صفحه تلویزیون که هر انیمیشن و فیلم زنده ای را سوژه ای بی پایان برای او بودند.از هنرمندی همه کاره ساخته است. از سال 1371 کارهایش در نشریات داخلی چاپ می شد. برای اولین بار در سن 19 سالگی در دوسالانه بین المللی کاریکاتور تهران کارش پذیرفته شد.از آن تاریخ تا کنون همواره کارهایش در کنار استادان بزرگ ایران و جهان به نمایش درآمد.به جز سال گذشته که خود خواسته از شرکت در دوسالانه سر باز زد.

او فعالیت خود را محدود به کاریکاتور نکرد. از سال 1374 همان سالی که کارش برای اولین بار در دو سالانه پذیرفته شد.در کنار کاریکاتور و طراحی،  نقاشی را به صورت حرفه ای (نه آماتور!) شروع کرد.غیر از کلکسیون کوچک شخصی و آثاری را که هدیه داده است تمامی آثارش به فروش رفته است.

خشایار در سال 1382 سری به انیمیشن هم زد. انیمیشن دغدغه همیشگی خشایار بوده و هست. تدریس طراحی و نقاشی و تلاش شبانه روزی اش برای ترسیم نقش بر روی بوم ستودنی ست. اعتقاد دارد:(( به جای خاله زنک بازی باید کار کرد و یک نقاش باید هر روز طراحی و نقاشی اش فراموش نشود.))

شهرت خشایار در پایتخت به عنوان  هنرمند بیش از این شهر است.گرچه کسانی که دورادور پیگیر هنر می باشند خشایار را می شناسند. سکوت ها و مکث های خشایار در کنار شوخ طبعی اش از او چهره دوست داشتنی ساخته است. از آن جایی که حلال زاده به دایی اش می رود خواهر زاده خشایار هم کاریکاتور می کشد.

-------------------------------------------------------

نکته های پایانی:

۱- در مصاحبه از شهاب حاجی زاده می گوید.که در روزنامه شرق٬ شهاب علی زاده چاپ شده است!

۲- از شهرت خشایار گفتم و بی راه نیست.البته با احترام به دیگر هنرمندان مانند دکتر برخورداری

۳- عکس هم کار نوید نوبانی است.