اپی نوروزی
وبلاگ ابوذر نوروزی نژاداپی نوروزی
وبلاگ ابوذر نوروزی نژاددرباره من
می خواست بار امانت را کشد؛ زین رو نقاش شد.
ادامه...
مُهر هفتم
تو کودکی ات را در گوش ت جار می کشی
که مرگ را بر در دیوار ویران
دیدار کرده ای
دی شب
خواب بر چشم نداشتی
که سالشمار زندگی ات در برابر دیدگان
مست قومی
چاک پیرهن
به نظاره نشسته بودی
در انعکاس واژگونه
در جامی بلورین
میان هوچی بازی پست حیوانات انسان رو
بی اختیار بر کرانه ساحل
دست در جیب... بی خیال
امتداد ابرها را دنبال می نمایی
هرازگاهی چشمانت را به سحر
زیبا چشمانی فریفته
می فریفتی
آن هم زمانی که
بر گوشه
دیواری ویران مرگ را به نظاره ایستاده است
هنوز
تا به اختیار پیش آیی یا نه؟!
تو سیگار وجودت را به دندان گرفته ای
خاکستر سوخته تن ات را
بر باد می فرستی
سوت می زنی با دستانی در جیب
راه می افتی خیابان های خالی خاکی
در دشتی بی انتها
به امیدن دیدن دوباره آرزوهای خام کودکی
میان موج آبی چمنزار
که به هر سو خم می شوند
می گردی و
گردش دوار چرخ گاری
به سماعی می ماند
در کوره راه های کوهستانی
تو کج بر آن استوار ایستاده ای
دندان بر گوشه آستین داری
و با افتخار
استخوان های شکسته را به نشانه
بازگشت
چون بذری بر زمین خشک
به هوا می پراکنی
هستی تهی شده ات
بسان خاکستر مردگان شرقی
چون خاکی نرم
در حصار مشتی لرزان
پیرزن فرو افتاده دندان
جار می کشد:
(( هر در خت نشان دار کسی ست
و هر زوزه باد
از روزگاری دور می گوید ))
با صدای بلند
می روی، می دوی
دستانت را به هوا می پراکنی
می خندی و... سوت می زنی
زمانی که مرگ گام بر می دارد
تو گل های سرخ چیده در دامنت
را تقدیم می کنی
راست می گویی: (( این راز زندگی است!))
۱۳۸۹/۱۰/۲۰ --- نیمه های شب ( که دیگر ۱۳۸۹/۱۰/۱۹ نبود.)
سلام دوست عزیز
از وبلاگ پر محتوای شما ممنون
به وبسایت ما سر بزنید
سلام من هرازگاهی سر می زنم... باز هم چشم.
ممنون
زمانی که مرگ گام بر می دارد
تو گل های سرخ چیده در دامنت
را تقدیم می کنی
راست می گویی: (( این راز زندگی است!))
تشکر بابت لطفت
سلام ؛بخون تا فیلتر نشده!!!
مکن کاری که فیلتر گردی ای دوست...
مرسی که من را در پیوند هات قرار دادی.من شمارو نمیشناسم اگه دوسداری بگو کی هستی