به چه می اندیشی؟

             به برگ های زرد؟ 

زمانی که پشت چراغ قرمز هستم

                                   تو را می بینم   

                                            کنارم ایستاده ای                   

                 به آن دورها می نگری  

                              احساس می کنم میان غباری نورانی هستی

                                                                   که از آسمان نازل شده است

                                                                                           برای رستگاری من

به چراغ خیره می شوم

                   و سرخی چراغ مرا به عمق گردابی هل می دهد

         من پایین می روم

                      با سرعتی بی نهایت

                               جنگل ها را طی می کنم

                                                   و ریگزار ها را

گوش هایم صداهای نا مربوطی را

                                    می شنود

        صداهایی که از تیغ های خونین می گویند

                                        در آن سال ها که برادر کشی

                                                                 فخر شاهان بود

و در آن حال

          تو آمده ای که

                   دیگر خونی بر زمین نچکد

   تا با خون های جاری بر زمین

                           درخت هایی برویند

                                                بلند

                                                  که از آن نورهای خونین بتراود

و سردی بر تن ما اندازد

                     آن هم

                         وقتی میان هزاران لباس غرقیم

لباس های که از پرپر شدن

                       بال فرشتگان

                               در زمین پدید آمده ست

تو آمدی

      در کنارم ایستاده ای

خیره می نگری

           به افق های دور

                      و صداهای نا مربوط را نمی شنوی

                                               و به چیزهایی می اندیشی

                                                                     که به ذهن هم نمی آید

۱۳۸۹/۳/۳